بینایی نوزاد

در بدو تولد ،شبکیه چشم وسیستم عصبی دستگاه بینایی هنوز به تکامل نرسیده است.

برخی از سلول ها هنوز تشکیل نشده است وبرخی دیگر پیش از آن که کار خودراشروع کنند ،باید به بلوغ کافی برسد.

بنابراین نقطه ی ضعف نوزاد،قوه ی بینایی است .البته این به این معنی نیست که نوزاد نابیناست ودنیا را نمی بیند.

• قدرت دید نوزاد

از همان بدو تولد می توان قدرت دید نوزاد را آزمود.به عنوان مثال نوزاد را درآغوش بگیرید ومشاهده کنید که چگونه سرش رابه سوی یک منبع نور (لامپ یا نور طبیعی )که به این منظور پیش بینی کرده اید ،حرکت می دهد.

چشم نوزاد عمل تطابق رابه  خوبی انجام نمی دهد،به بیانی دیگر،عضلات مژگانی که بنابر میزان انقباض خودامکان دید شئی نزدک یادوررا میسر می سازند،هنوز کار خود را آغاز نکرده اند.با وجود این نوزاد می تواند اشیا را درفاصله ی20 تا 30 سانتی متری را به خوبی ببیند.اما در فاصله دورتر یانزدیکترازآن اشیا رامحو می بیند.

نوزاد رنگ ها را می بیند،اما رنگ های فرعی راهنوزتشخیص نمی دهد.تمایل خاصی به تضادشدید رنگ ها دارد .رنگ های قرمز،زرد،آبی،سبز،سفید وسیاهرابه خوبی می بیند.

می توانید به او تصاویرمختلف اما ساده وبدون جزیئات را نشان دهید.از آنجا که اعصاب چشم هنوز به تکامل نیافته ،تصاویر دریافت شده توسط دو چشم ازهم مستقل می باشد.

بنابراین نوزاد تصاویررا مسطح وبدون عمق می بیند.

در فاصله 20 سانتی متری،نوزاد تصاویر رامحومی بیند،

اوبه شدت نزدیک بین وکمی آستیگمات است.برای کمک به دید، 

فاصله مناسب رارعایت کنید.

•  نظام دنیا از دید نوزاد

نوزاد با اینکه دید بسیار ضعیفی دارد،نظام دنیا رادرک می کندوبه بعضی ازویژگی های ان پی می برد.

بدین ترتیب نوزاد تفاوت بین عمودی ومورب را تشخیص می دهدوبه وضوح نشان می دهد که تصاویرعمودیرابیشتر دوست دارد.

البته این فقط مربوط به خطوط ساده نیست،بلکه دریک مجموعه ازاشکال متقارن ،نوزادتقارن عمودی راترجیح می دهد.

موقعیت اشیا درفضا وتناسب آنها نسبت به هم نیز برای کودک قابل توجه است.

اگر یک علامت ضرب در،درروی یک مربع قرارگیردوبعد همان ضرب در،تغییرمکان دهدوزیر همان مربع قرارگیرد،برای نوزاد قابل تشخیص است .

به علاوه،نوزادقادراست اشکال پیرامون خودراطبقه بندی کند(ضرب در،دایره،مربع و...).

درواقع نوزاد اشکال اصلی رامی بیندوبه ذهن می سپارد.اوجزئیات را نمی بیندوهمه ی ضرب درها برای اویکسان است.

• تصاویرپیچیده

نوزاد به جزئیات تصاویرپیچیده،توجه نمی کند .تنها خطوط حاشیه ای که تصویر کلی را می نماید درذهن اونقش می بندد.این عدم توجه ناشی از تکامل بینایی نوزاد نیست،بلکه به این علت است که نوزادبه سختی می تواند برروی جزئیات تمرکز کند.(مثلا به حرکت درآیدویاچشمک بزند.)

اگرواقعا می خواهید توجه نوزاد رابه یک شی یایک تصویر جلب کنید ،باید آن رادرمقابل چشمان او(دریک فاصله مناسب)به آرامی تکان دهیدتابتواندان رادنبال کند.

درمورد شناخت چهره ها نیز چنین است.درمرحله ی اول،نوزادفقط خطوط حاشیه ای را مشاهده

می کندواگر صورت حرکتی نکند که اغلب چنین است جزئیات را می بیند.

از همان روزهای نخست نوزادچهره مادرش زا می شناسد؛اما فقط چهره ی واقعی او؛نه عکس یافیلم آن.درواقع نوزادبرای شناخت یک چهره نیازبه تمامی جزئیات آن دارد(چین چشم،لب وحرکات چشم)

همه ی این ها باعث می شود که حتی یک صورت واقعا ثابت،کاملا بی حرکت به نظر نیاید.

نوزاد ابتدا شکل کلی اشیا ویا چهره ها را به ذهن می سپارد ،سپس به تدریج توجهش به سوی اجزا درونی جلب می شود.